Sindhi – język z grupy indyjskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się kilkanaście milionów ludzi, głównie w pakistańskiej prowincji Sindh.W XIV-XVIII w. był popularnym językiem literackim, zwłaszcza poezji sufickiej. Sindhi wykazuje wpływ substratu drawidyjskiego, jego cecha szczególną jest bogaty system fonetyczny (46 głosek) oraz obecność spółgłosek iniektywnych. Zarówno w Pakistanie jak i w Indiach ma status regionalnego języka urzędowego.Zobacz też Języki urzędowe Indii Języki Indii