ഒരു കാലത്ത് പച്ചപ്പുകൊണ്ടും ജല സമൃദ്ധികൊണ്ടും നിറഞ്ഞുനിന്നിരുന്ന നമ്മുടെ നാട്. ഹരിതാഭമായ ഗ്രാമങ്ങളും വയലുകളും നീരുറവ വറ്റാത്ത പുഴകളും വസന്തം നിലക്കാത്ത കാടുകളുമൊക്കെയുണ്ടായിരുന്ന കേരളത്തിന് "ദൈവത്തിന്റെ സ്വന്തം നാട് " എന്ന പദവി വെറുമൊരാശ്ചര്യ ചിഹ്നമായി മാറുകയാണോ....?
നീരുറവ വറ്റിയ കിണറുകൾ പുഴകൾ...
കുടി വെള്ളത്തിനായി കുടങ്ങളേന്തുന്നവർ...
കരിഞ്ഞുണങ്ങിയ കാടുകൾ...
നെൽപാടങ്ങളിൽ കോൺക്രീറ്റ് സൗധങ്ങൾ...
വേനൽ വറുതിയിൽ വെന്തുരുകിയവർ...
പരിസ്ഥിതി ദിനത്തിൽ മാത്രം മരം നടുന്നവർ...
മാഞ്ചോടും മാമ്പഴത്തിൻ മാധുര്യവും നഷ്ടമായവർ...
തുമ്പയും മുക്കുറ്റിയും നഷ്ടമായ ബാല്യങ്ങൾ...
ഒരു പക്ഷെ പ്രകൃതിയിലെ മനോഹരമായ കാഴ്ച്ചകൾ നാം കാണാതെ പോകുന്നതിനാലായിരിക്കാം നമ്മൾ സ്വാർത്ഥരായി മാറുന്നത്.
ഇടക്കിടെ നമ്മൾ തിരക്കുകൾ മാറ്റി വെച്ച് സഞ്ചരിച്ചാൽ നമുക്ക് കാണാനാവും
സഞ്ചാരികളായ ഉറുമ്പുകൾ, കൂടുകൂട്ടുന്ന പക്ഷികൾ,
വർണ്ണ ചിറകുകളുമായെത്തുന്ന പൂമ്പാറ്റകൾ, ഇരപിടിക്കുന്ന കൊക്കുകൾ, മഞ്ഞു മാസത്തിലെ മായക്കാഴ്ച്ചകൾ, വശ്യതയാർന്ന കാടുകൾ, മാമ്പഴങ്ങൾ തേടിയെത്തുന്ന അണ്ണാറക്കണ്ണന്മാർ, കൂടണയുന്ന പക്ഷികൾ, സംഗീതം പൊഴിക്കുന്ന കാട്ടരുവികൾ, മഞ്ഞുകാലത്തെ പ്രഭാകിരണങ്ങൾ, തീരങ്ങളിലെ അസ്തമയങ്ങൾ.......
ഏകാന്തമായി സഞ്ചരിച്ചപ്പോൾ കണ്ടതെല്ലാം മനോഹരമായ കാഴ്ച്ചകളായിരുന്നതിനാൽ അവയിൽ ചിലതെല്ലാം നിങ്ങളോടൊപ്പം പങ്കു വെക്കണമെന്ന് തോന്നി. എന്റെ ചിത്രങ്ങളെ കുറിച്ചുള്ള അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദ്ദേശങ്ങളും അറിയിക്കുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.