Discourses by Shri Brahma Chaitanya Gondavalekar Maharaj - Gondavale

brahmachaitanya.org
https://shrigondavalekar.in
sriramasamartha.blogspot.com

link to Download Gondavale Nityopasana MP3:
shrigondavalekarmaharaj.org/gallery

you Tube links:
https://www.youtube.com/user/RamNamsadhana
https://www.youtube.com/user/raghunathganjur
https://www.youtube.com/user/superliving08
https://www.youtube.com/user/DhananjaySapre
https://www.youtube.com/user/avibhate

1.चरित्र पुस्तक एक
https://docs.google.com/file/d/0B0vwUrnl4_0dN3dqZWw5NlRBOVE/edit?pli=1
2. चरित्र पुस्तक दोन
https://docs.google.com/file/d/0BwvzaVc82WptOEs1aTcxVzBSTFdjd3hfRTB6cnA3Zw/edit?pli=1

अध्यात्म संवाद व इतर पुस्तकांसाठी
satsangdhara.net/shri/books.htm

Official website of Gondavalekar Maharaj Samadhi Mandir
http://shrigondavalekarmaharaj.org/
http://www.youtube.com/channel/UCm8hLIsL7Y-v8FD5kaKsikw/videos



महाराजांनी साधकांना दिलेली आश्वासने
- भक्ताचे कर्तेपण मेले की त्याची मला काळजी लागते.
- मी तुमचा सांगाती आहे, सावलीसारखा तुमच्याबरोबर आहे, ही भावना ठेवून घ्या. वाटेतील अडचणी येऊन जातील, त्या कळणार सुध्दा नाहीत.
- नामाचे अनुसंधान टिकेल अशीच उपाधी (उद्योग/व्यवसाय) बाळगावी. उपाधीची हौस (खूप वेळ/शक्ती देणे) नसावी. उपाधीने शक्ती झिरपते (दमायला होतं).
- "मी नाम घेतो" हा सुध्दा एक संकल्पच आहे. तो नाहीसा करावा ..नाम सुध्दा थांबून जावे. या संकल्परहित अवस्थेत (निर्विकल्प) सद्‌गुरुशी अनन्य होऊन आपण आपला आनंद भोगावा. त्या स्थितीत सद्‌गुरुच शिष्याचे नामस्मरण करतात, शिष्य स्वस्थ आरामात राहातो.
- नामावर प्रेम करणे म्हणजेच माझ्यावर प्रेम करणे होय.
- जेथे नाम आहे तिथे मी आहे.
- "परमात्मा सर्व करतो" ही भावना ठेवावी
- नाम घेताना मला धरुन ठेवा. माझे मन तुमच्या मनाची जागा घेईल. मग तुम्ही माझ्यासारखे व्हाल.
- जो नुसता नामात राहील त्याला मी अखेरपर्यंत सांभाळीन. त्याची अंगलट माझ्यासारखी होईल. त्याची कामे आपोआप होतील. डोळे उघडून जग नाहीसे होईल तर ते नामानेच होईल हा माझा अनुभव तुम्ही घ्या. मला लुटून न्या.
- माझ्यापाशी आनंदाशिवाय दुसरे काही नाही.
- माझ्याकडून नाम आलेल्या साधकाला रंग आणि नाद असले दृश्यमय अनुभव क्वचित येतील. तो एकदम आनंदाला झोंबेल. पण त्याला वेळ लागेल.
चोवीस तास माझा सहवास होण्यास नामच एक उपाय आहे.
- माझ्या माणसाने उगीच काळजी करु नये. मी त्याची हमी घेतली आहे. त्याने माझ्यावर श्रध्दा ठेवावी व नाम घ्यावे.
- नाम सूक्ष्मावर (सूक्ष्म देह व कारण देह जिथे वासनांचे बीज असते) परिणाम करते. तो लवकर दिसत नाही.
- मी तुमचा भार घेतलेला आहे. तुमच्या जीवाची मूर्ती घडवण्याचे माझे काम सतत चालू आहे.
- मी सांगितलेले तेवढे करीन असा निश्चय करा, तुम्ही रामरूप व्हाल.
- तुमची देहबुध्दि क्षीण करणे हे माझे काम आहे. ते करताना जीवाला सूक्ष्म कष्ट होणारच. पण मी सांगाती आहे. त्या कष्टांची जाणीव कमी केल्याशिवाय मी राहणार नाही, मुळीच घाबरू नये.
- नामामध्ये प्राण ओतून ते घ्या म्हणजे पुढील अवस्था आपोआप येतील, त्या येण्याचे काम माझ्याकडे लागले.
- अखंड नामस्मरण आणि भगवंताचे अनुसंधान याशिवाय मला काहीही प्रिय नाही. नामाची ज्योत जळती ठेवा. तुमच्या स्वाधीन होऊन मी राहीन, नव्हे तुमचा मी ऋणी होईन.
- देहाचे भोगांना मी कधी कंटाळलो नाही. तुम्ही माझे म्हणवताना देहाचे भोग शांतपणे भोगण्यात मी आहे.
- रामाला साक्ष ठेवून सांगतो की माझ्याशी आपलेपणा ठेवा. मला आवडते म्हणून नाम घ्या. तुमच्या पापाचा भार मी घेतला अशी खात्री बाळगा. ते पाप पुनः करू नका, तुम्हाला रामाच्या चरणाशी नेण्याची हमी माझ्याकडे लागली.
- मनातील हवे-नकोपण नाहीसे कराल तर मी तुमच्याशी बोलू लागेन. माझे बोलणे म्हणजे अशारीर वाणी. ती ऐकायला येण्यास हृदयात नाम स्थिरावणे जरुरीचे आहे.
- तुम्हाला स्वतःला कळत नाही इतके तुमच्या मनात काय आहे ते मला कळते.
- तुम्ही नाम घेता म्हणून मी तुमच्या मागे-पुढे चालतो.
- भगवंताचा प्रपंच भगवंत बघून घेतो.
- नामस्मरण करताना तुम्ही मला पाहात नसाल पण मी तुम्हाला पाहतो, कारण मी तुमच्या हृदयातच आहे.
- तुमची देहबुध्दी कमी होईल तेव्हा मी तुम्हाला कसा आहे ते जाणवेल
- तुम्हाला नामाची अत्यंत आवड लागली की माझा आनंद उचंबळून येतो. मग तुमच्यासाठी काय करू अन्‌ काय नको असे मला होऊन जाते.
- माझ्या आशीर्वादाप्रमाणे तुम्ही वागलात तर काळालादेखील दूर साराल.
- माझ्या माणसाने म्हातारपणाची व अंतकाळची काळजी करू नये.
- तुम्ही जे नाम घेता ते मीच घेववतो ही भावना ठेवा. त्यात माझी संगत लाभेल. अंतकाळचे कष्ट जाणवणार नाहीत.
- मन विषयाकार होऊ लागले की माझे स्मरण करावे.
- बर्‍याच वेळाने आठवण झाली तरी माझे स्मरण करावे म्हणजे पुढे पुढे माझी लवकर लवकर आठवण होऊ लागेल. माझे होणे कठीण नाही.
सर्व सोडून मला शरण यावे
- मी सांगितलेले स्मरणात ठेवावे.
- माझ्या सांगण्य़ात मी आहे मला दुसरे कोठे पाहू नये
- तुम्ही नाम तेवढे जतन करावे
- नामात मन ठेवावे हेच माझे खरे दर्शन आहे
- रात्रं-दिवस असे चित्तांत आणावे की "मी तुम्हाला शरण आहे. मला शरण व्हायला शिकवा"
- शेवटी सांगतो, नामाला शरण जा.
- मी नामाहून वेगळा नाही.
- मग तुमच्या अंतकाळी मी उशाशी आहे ...
॥ जय जय रघुवीर समर्थ ॥
॥जानकी जीवनस्मरण जय जय राम ॥

Life
Shri Gondavalekar Maharaj was born at Gondavale on February 19th, 1845. He was named ‘Ganapati' but was addressed fondly as ‘Ganu'. His earnest and inborn desire to be on the pathway to God, provoked him to leave home at age eleven in search of a Guru. He traveled all over India for this purpose. During his quest, he had the good fortune of meeting several spiritual masters and saints and getting guidance from realized souls like Manik Prabhu, Swami Samartha of Akkalkot, Ramakrishna Paramhansa and others. He was ultimately guided to his Guru, Shri Tukaram Chaitanya alias Tukamai of Yehelegaon, at age fourteen. His dream was realized. He was renamed as Brahma Chaitanya by his Guru and was blessed with ‘Shri Ram Jai Ram Jai Jai Ram' as Tarak Mantra (Uplifting Incantation). He was inducted by his Guru and asked to propagate the importance of Namasmaran, through which one can commune and be one with God. Shri Gondavalekar Maharaj, lovingly referred to as Maharaj, incessantly worked on the task given to him by his Guru from age fourteen till his death. He passed away at age sixty-nine (December 23rd, 1913) at Gondavale

Sayings
The Divine Name
The Sadhaka must develop a firm conviction , an intense faith that the Divine Name is the Reality in life. The Name of God is the connection link between Purusha and Prakriti i.e between the soul and the mind .Let the mind stick to it in order to gaze into the soul.
An inner alertness is of supreme value in the practice of the Divine Name. Ants run wherever there is sugar .In the same way the Master i.e the Guru himself visits the person who practices the Divine Name . The Name of God is an formless , unborn and unseen as God Himself. The Name of God exists for its own sake .It depends solely upon itself. Therefore , it is perfect . The Name of the God gradually destroys desires of the Sadhaka. The Name is Eternal.It existed before: it exists at present : It will exists when we are no more . The practice of the Divine Name consists of 4 steps .It washes the soul clean of her stains of sin as the first step towards God .The soul then becomes athirst for God and develops an attachment to the Name .This is the second step.The soul keeps on growing in love and learns to contemplate on God with the aid of the Name.This is the Third step.Now the soul enters the dark night.she begins to feel the pangs of separation. She chants the Name with feeling and offers tearful prayers to the Lord. The Lord is moved and His Grace descends upon the soul .She comes face to face with God and continues to sing the Name as a mark of gratitude. This is the last step.
Chanting and Divine Name is as good as observing silence Contemplation
Practice of contemplation keeps the mind unaffected by pain as well as by pleasure . Contemplation defines the limits of worldly duties . Contemplation is moving upstream in the river of life .A sadhaka stays in the stream but is not carried away by it . Contemplation consists in keeping the mind continuously busy with God . Contemplation involves complete concentration of mind . Contemplation means sinking of the self below the deeper layers of the mind.
The Divine Being And Divine Experience
The Divine Being is always at rest .Perennial rest is Ananda. The "I " is none else than the Divine Being . Perfection is the nature of the Divine Being . God is near him who sees Him inward with the eye of love . The world is the visible manifestation of the Ananda of God . Divine experience means the experience of Infinitude of the self .
Bhakti
Experience of the immanence of God marks the culmination of Bhakti Bhakti means "you i.e God " is real while " I i.e the self " is unreal . Bhakti involves companionship with a personal God who is like the Bhakta and at the same time is more than him. Bhakti leads to inward intimacy with god which again leads to fearlessness and freedom from carnal desires . Life without Bhakti is life without Ananda . Bhakti destroys attachment unawares .
Anand Or Inward Comfort
Ananda is eternal and it transcends the seen. He who becomes as unconditioned as Ananda experiences it here in this life . Ananda of divine experience and peace of deep sleep stand poles apart.The former is positive and for all time. The latter is negative and quite shortlived .
Ananda is a product of the mind's being steady in the contemplation of God. Saints freely disseminate Ananda among the suffering millions.