Kościoły i klasztory Goa

Kościoły i klasztory Goa − zespół obiektów sakralnych w Starym Goa (nie mylić z Goa Velha) w indyjskim stanie Goa, dawnej stolicy Indii Portugalskich wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO pod numerem 234. Na przestrzeni wieków budowle służyły jako wzorce budownictwa kościelnego w Indiach i przyczyniły się do rozpowszechniania sztuki manuelińskiej, manieryzmu i baroku w innych krajach Azji.HistoriaGoa zostało założone w 1479 roku jako miasto portowe przy ujściu rzeki Mandowi i było stolicą sułtanatu Bahmanidów. Po zajęciu prowincji Goa przez portugalskiego admirała Afonso de Albuquerque w 1510 roku miejscowość Goa stała się stolicą kolonii. Pod panowaniem Portugalczyków miasto bardzo szybko się rozwijało, jedną z pierwszych wzniesionych przez nich budowli była kaplica dedykowana św. Katarzynie dla uczczenia dnia, w którym przypadło zwycięstwo.W niedługim czasie miasto stało się centrum misji Kościoła i stolicą biskupa misyjnego dla Azji . Goa było pomostem między Dalekim Wschodem, a Europą, dlatego liczne zakony zakładały w nim klasztory, mające dawać wsparcie dla misjonarzy. W 1542 roku do Goa przybył Franciszek Ksawery. Na początku XVII wieku miasto liczyło ponad 200.000 mieszkańców, z czego 150.000 było katolikami. Nazywano je: „Złotą Bramą”, „Perłą Orientu” lub „Rzymem Wschodu”.